ORDELMAN

Woensdag overleed hij- vandaag drie ruime
advertenties in de krant. Een vader sterft: Willy
Ordelman. ‘Er zijn geen woorden voor
van wie je weet, hij redt het niet.
Je streelt zijn wang, je ziet zijn ogen.
Je bent bevangen door verdriet.’

Een dochter. Daaronder een broer,
een die het zo ziet: ‘denk aan mij terug
in de stralende zon, hoe ik was
toen ik alles nog kon.’

Nog een broer, peetoom en zwager,
rijmt, één advertentie lager: ‘hij was
het leven lang niet moe, maar zijn lichaam
was er wel aan toe.’

Aanstaande maandag, morgenochtend dus,
wordt u allemaal verwacht. Een dienst, de kerk,
een laatste kus. Na afloop de gezellige
koffietafel – Ugchelen, hotel de Cantharel.

Ik zie u daar. Ik zie u wel.


© F. Starik, vrijdag 29 september 2006, voor OOGlive, 21.36 uur.
Kunstenaars reageren op het nieuws, ihkv PICNIC 06.

Starik vond drie onder elkaar geplaatste rouwadvertenties in de Telegraaf van die dag.
Waarvan akte, en bij deze.

Omdat de op het nieuws reagerende kunstenaar wegens bezigheden buitenshuis hebbende eerst zondagavond terug op het nest arriveerde, zijn er op het nippertje twee extra actuele zinsdelen aan het in de Westergasfabriek, te Zuiveringshal West op vrijdagavond ontstane gedicht toegevoegd. Het rijmt op us. Of dit gedicht de bundel gaat halen? Misschien een volgende. De eerstkomende bundel heet Songloed. De daaropvolgende heet alvast, hoe toepasselijk, AS.

Morgen zegt een mevrouw dit op de radio. Zij mag beslissen. Of dat het erin komt, of dat het niks was. Ik geloof dat het programma op maandagnacht wordt uitgezonden. Dan is het eigenlijk al dinsdag. Dit is een flexibel vers. Zij kan op de radio de laatste strofe dan zeggen als:

Gisteren, (vandaag of ) maandag
werd u allemaal verwacht. Een dienst, de kerk
een laatste kus. De gezellige koffietafel.
Ugchelen, hotel de Cantharel, ik miste u,
daar, dus. Ik mis u wel.


Dat zou ze kunnen zeggen.
Luister en huiver: Het Goede Leven, midden in de nacht, op radio 1.
Zorg dat u alleen bent, dan, alleen.







.