GEDICHTEN DIE DE BUNDEL NIET GEHAALD HEBBEN (22)

Als het weer zondagnacht geworden is, lieve luisteraar, en u stil in uw bedje naar de radio luistert, denkt u dan ook eens aan al die mensen die de slaap niet kunnen vatten, misschien bent u er zelf zo een, die de slaap niet vinden kan, reden dat u - zo laat nog – naar de radio luistert…dit is een klein, eigenlijk wel lief gedichtje uit een hele serie rond thema van de insomnia. De geliefden hebben zich zorgvuldig in hun bed gevleid. Aan alles is gedacht.
En toch gaat het niet lukken. Slaap! Het gedicht is wel aardig, maar ook niet meer dan dat. Bovendien gebruik ik elders in een beter geslaagd gedicht ook al de zinsnede ‘uren, dagen weken.’ Een echte stoplap, men rijmt er lekker mee, op deken.



Rolgordijn


De oordoppen zijn ingezet. De lichtwerende lap
is om het lieve gezichtje getrokken. Ze heeft haar hand
nu op zijn borst gelegd, waar eerder het hoofd heeft
gerust op het hart dat slaat en slaat, men weet nu zeker

dat het eigenlijk al afgelopen is, al uren,
dagen, weken. Men vlucht zo zacht men kan.
Ze merkt het toch, als hij het bed verlaat
haar voeten toedekt met zijn deken.




+