Starik werkt aan zijn nieuwe bundel SONGLOED.
Hij nam zich voor om de komende tijd dagelijks een gedicht te publiceren, dat de bundel niet gaat halen. Dat is rot voor die gedichten. Daarom mogen ze hier.




DIRK


Half zes. De kantoormens dient gefoerageerd.
De drukte van de dag nog lang niet afgereageerd.
De kar wordt haastig volgesmeten. Macaroni, rijst.
Groente, zakje sla. Yoghurt voor het ontbijt.

Moment van aarzeling bij koek en chocola.
Bij twijfel wordt naar huis gebeld weet jij al wat
je straks wilt eten? Waar ben je nu en ja en deze
supermarkt waar niemand winkelt met een lijst.

Men kijkt en denkt wat lust en jij nog iets?
Men graast een kaas in plakjes, plastic pakje,
crackers, blikje vis, een doos met ijs.
Flesje wijn erbij? Santo Emilio of Songloed?

De rij. Bijna uitgeteld, waar kassa
kassa slaat. Portemonnee. Geen geld. Pas.
Pinnen maar. Vijftig extra. Drukt op ja.
De tas zegt DIRK. DIRK roept de tas.





.